In de levensschets is te lezen dat ik op zeer speciale momenten bij bijzondere gelegenheden mijn emoties aan het papier heb prijsgegeven met een gedicht. Het is dan ook logisch dat het aantal gedichten of verhalen dat ik heb geschreven uiterst gering en daarmee uniek is.
Toch wil ik een geïnteresseerde lezer deze zielenroerselen niet onthouden.
Het gaat om de volgende gedichten:
- Liefde
- Trouw
- Voor ik het vergeet
- Zonnekind
- Zestig of een ode op de toekomst in het verleden
- Verstilde tijd
Voor ik het vergeet…
Door tranen van geluk ben jij in maart geboren,
Een Ukkie toen, nog niet in taal van mij bevroren.
Waar ben je toch gebleven, vriend, voor mij hier uitverkoren?
Wanneer laat jij, o Sannie, nog ooit iets van je horen?
Ik zie je kopje onwennig boven het winters grasveld al,
Als kind in dromen verdwaald, geen oog meer voor een bal.
Waar ben je toch gebleven, tastend op zoek naar het overal?
Een vriendelijke vlinder in een veel te groot heelal.
Ik hertaal je lachende magie in mijn gekwelde hoofd.
Jij zocht het leven te leven, ik je schaduw voor die is uitgedoofd.
Zoals ik eens de dichter in mijn ik écht heb beloofd.
Je klokje in de sneeuw te kort in ’t veel te felle licht,
Bewijs voor mij, geluk in dit wonder hemelse bericht.
Dit leven biedt me kracht en troost door een gedroomd gedicht.
Gerard Vestering
Lisserbroek,17 februari 2014